Gitmek lâzım, biliyorum.

 "Bazen gitmek istiyorum..."

Sık sık ölmek ister oldum.

Sık sık gitmek istiyorum.

Özellikle "modern insandan" gitmek istiyorum...

...

Söylenecek öyle çok şey oluyor ki aslında. Hiç birini yazmıyorum. Artık kendi kendime veya Allâh'a da söylemiyorum.

"Sus!" denmişti. Gâlibâ en iyisi bu.

...

Ama öyle günler oluyor ki, insanın içi ağlıyor.

Çok ama çok sayıda insansı şeytanı öldüresim geliyor! ...

Çok sık için için ağlar oldum.

Bâzan utanıyorum yaşımdan.

Ama haksız da değil. "Dünyâ çok beter oldu." belki de en beter yeri burası.

İnsan insana en çok da böyleyken muhtâc imiş.

Sevdiğinin göğsünde içini durultmak varmış.

Bâzan o göğüste şıpır şıpır gözyaşı dökmek.

...

İçim ezik.

Yine şu esere rastlayınca bunlar döküldü işte:

https://www.youtube.com/watch?v=swAicg0GjNg

İki satır oldu yirmi satır.

Aslında öyle çok şey var ki diyecek.

Ama anladım, demişlerdi:

Bırak dûnyâyı, geç insanlardan diye...

Anlıyorum daha bir.

Gitmek lâzım, biliyorum.

En çok sevgi eksik...